معرفی ابوالحسن رفیعی قزوینی (آزمایشی)

از اختصاصات ایشان بیان شیوا و حسن تقریر در درس بود. به علت تأکید در تدریس حکمت متعالیۀ ملاصدرا، بر دانشجویان علوم عقلی تأثیر زیادی داشت. علامه رفیعی قزوینی در اشاعۀ فلسفه نقش بسزایی داشت، زیرا فُقهایی که در آن زمان، فلسفه و مدرسین آن را تحریم کرده بودند، ایشان را به دلیل رفعت مقام فقهی نمی‌توانستند تکفیر کنند.استاد محمدرضا حکیمی دربارۀ علامه قزوینی می‌نویسد: «نکته‌ای که هم دربارۀ ایشان است و هم دربارۀ مرحوم [شیخ محمدتقی] آملی، این است که این بزرگان با اینکه فیلسوف بوده‌اند ولی خودشان را دربست در اختیار افکار فلسفی قرار ندادند.»خشوع و فروتنی سرلوحۀ زندگی او بود. همواره خود را یک طلبه می‌دید. این حکیم فرزانه مصباح الانس را نزد میرزا هاشم اشکِوری خوانده بود. با این حال روزی بعد از درس، به شاگردش علامه حسن‌زاده آملی فرمود: «حاضرید مصباح الانس را دو به دو با هم مباحثه کنیم؟!» علامه حسن‌زاده می­‌گوید: «در حالی که اشک در چشمانم حلقه زده بود، عرض کردم: ”من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم؟“»کتاب افلاکیان خاک نشین، چاپ ششم، صفحه ۴۷.